စိမ့္စိမ့္ေတြး၍ ေငြ႔ေငြ႔ၿပံဳးမိသည္။

တစ္ခါက ရြာတစ္႐ြာတြင္ အလြန္ ႐ိုးလြန္းအလြန္းေသာ လက္သမားဆရာတပည့္ ႏွစ္ေယာက္႐ွိေလသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ဆရာတပည့္ ႏွစ္ေယာက္သည္ အိမ္တစ္လံုးကို လက္ခံတည္ေဆာက္ လွ်က္႐ွိရာ..အေရွ႕ဘက္နံရံတြင္ သံ႐ိုက္ေနေသာ တပည့္ျဖစ္သူက ေအာက္ပါအတိုင္း အလန္႔တၾကား ေအာ္လိုက္ ေလသည္။

``ဆရာေရ… ေသၿပီဆရာ…..

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတာ့ အိမ္႐ိုက္သံေတြ အ၀ယ္မွားၿပီ ….´´

ထိုအခါဆရာျဖစ္သူက လွမ္းၾကည့္ၿပီး……``ေဟ..ဘာျဖစ္လို႔လဲကြ…´´ဟုလွမ္းေမးရာ..

နဖားကို နံရံတြင္ကပ္၍ သံခၽြန္ကို တူျဖင့္တည္ရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္မွာ….

``ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀ယ္ထားတဲ့သံေတြ ေျပာင္းျပန္ေတြ ျဖစ္ေနတယ္။´´ဟုဆိုလိုက္ေလ၏။

ထိုအခါ ဆရာျဖစ္သူက…``ဟား…. ဟား….. ဟား…. ဟား မင္းကြာ…ငါနဲ႔တြဲလာတာလည္းၾကာၿပီ…ငါ့တပည့္ လုပ္ၿပီးဒီေလာက္ ညံ့ရလားဟ။ အဲဒီသံေတြက အဲဒီဘက္နံရံ အတြက္မဟုတ္ဘူးဟ။ ဒီဘက္အေနာက္ဘက္နံရံ မွာ ရိုက္ဖို႔ကြ.. ဟား…. ဟား….. ဟား…. ဟား ´´ ဟူသတည္း။