ေရာက္သြားျပန္တဲ့ အညာေျမ

အခုရက္ပိုင္း ခရီးေတြ ဆက္တိုက္ပဲ သြားေနရတယ္။ ခရီးသြားမယ္လို႔ လံုး၀စိတ္ကူးမရွိပါဘူး။ တကယ္ေျပာတာ။ (အစ္မ kom ေလသံျဖင့္)။ ေခ်ာင္းသာ ေရာက္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ိဴက္ထီးရိုးေတာင္ အစစ္ေရာက္သြား လိုက္ေသးတယ္။ သူကလည္း ေရာက္ပါတယ္ ဆိုၿပီး ၾကြားထားတာက တစ္ေၾကာင္း၊ (ေရးထားတာေတာ့ မေတြ႔ေသးဘူး)။ ေၾကာက္လို႔ မသြားျဖစ္လိုက္တာ၊ မႏိုင္ ႏိုင္ေအာင္ ဖိုက္တာ ရွံဳးပါတယ္လို႔ ညည္းခ်င္းေလး ခ်ထားေလေတာ့ က်ိဳက္ထီးရိုး ေရာက္တာ ေရးရင္ေတာ့ ပိုမုန္းေနေတာ့မွာပဲလို႔ စဥ္းစားမိၿပီး အသာေလး လွ်ိဳထားလိုက္ ေတာ့တယ္။

ျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္ေန႔ပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ founder ႀကီးက ဆရာဆရာမမ်ား၊ စုေပါင္းၿပီး အထက္အညာ ခရီးစဥ္ တစ္ခု ထြက္ဖို႔ သူစီစဥ္ေနပါတယ္။ လိုက္ခဲ့ပါ။ စရိတ္အားလံုး တာ၀န္ယူပါတယ္၊ ဆိုလာျပန္ေတာ့ သိတယ္ မဟုတ္လား၊ ေခ်းမမ်ားတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အညာေျမကို ေရာက္သြားျပန္ပါေတာ့တယ္။

ရန္ကုန္မွာ မိုးေတြဆက္တိုက္လို ရြာေနေပမယ့္ မႏၱလာေျမမွာေတာ့ အပူက်တယ္ ဆိုရံုေလာက္ပဲ။ အရင္ ရက္ပိုင္းကေတာ့ မိုးရြာ သြားတယ္လို႔ ေဒသခံေတြက ေျပာၾကတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္ ထင္ပါရဲ့၊ သစ္ပင္ေတြမွာ ရြက္ႏုေလးေတြ စီစီရီရီနဲ႔ အညာေျမဟာ စိမ္းလန္း ေနပါတယ္။ မႏၱေလးအ၀င္ ပုလိပ္ၿမိဳ႕က ေျမြဘုရားကို ဖူးခဲ့တယ္။


မႏၱေလးေရာက္ေတာ့ မဟာျမတ္မုနိ ဘုရာႀကီးကို ဖူးခဲ့တယ္။ မႏၱေလးေတာင္ေျခက ကုသိုလ္ေတာ္ ဘုရားဖူး ခဲ့တယ္။ မႏၱေလး ေတာင္တက္ခဲ့တယ္။ ဥမင္သံုးဆယ္ ဘုရားကို ေရာက္တယ္။ ဘုရားဖူးတယ္။ ေျမြႀကီးႏွစ္ေကာင္ ေရာက္ခဲ့တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ေတာင္သမန္အင္းနဲ႔ ဦးပိန္တံတားေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း ဟိုတစ္ခ်ိန္စီက က်င္လည္ခဲ့တဲ့ ကာလမ်ားစီ ျပန္လည္ေတြးေတာရင္း အေတြးေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္။ ေစ်းခ်ိဳေတာ့ အခ်ိန္ မရလို႔ မေရာက္ခဲ့ေတာ့ဘူး။

စစ္ကိုင္းေတာင္ ဆက္တက္ခဲ့တယ္။ ဆြမ္းဦးပုညရွင္ ဘုရားဖူးခဲ့တယ္။ အဲဒီကေန ျမေက်ာက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းကို သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက pH 7.3 သဘာ၀ ေသာက္ေရသန႔္ေတြ ျပန္စြန္႔ပါတယ္။ အဲဒီကမွတဆင့္ မင္းကြန္း ျမသိန္းတန္ေစတီ၊ မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္ႀကီးနဲ႔ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္း တည္ထားခဲ့တဲ့ ပုထိုးေတာ္ႀကီး ဘုရားတို႕ကို သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပန္လာေတာ့ ေန႔လည္စာ စားၿပီး စစ္ကိုင္း ေကာင္းမႈေတာ္ ဘုရားကို သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မႏၱေလးျပန္လာၿပီး၊ ေမၿမိဳ႕ သို႔မဟုတ္ ျပင္ဦးလြင္ သို႔မဟုတ္ ေတာင္ေလွခါး သို႔မဟုတ္ ပန္းၿမိဳ႕ေတာ္ သို႔မဟုတ္ ခ်ယ္ရီေျမကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ေႏြရာသီမို႔ ထင္ပါရဲ့၊ ျပင္ဦးလြင္ဟာ အရင္ကာလမ်ား စီကေလာက္ မေအးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပင္စာကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အပူခ်ိန္က သိသိသာသာ ေလ်ာ့က်သြားပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္ေရာက္ေတာ့ ေမွာင္ၿပီ။ ညစာ စားၿပီး စြယ္တာေတြ ၀ယ္ၾကတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အရင္က မိတ္ေဟာင္း၊ ေဆြေဟာင္းမ်ားကို သြားေရာက္ေတြ႔ဆံု ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ စကားေတြေျပာရင္း အတိတ္ကာလာမ်ားကို လြမ္းေမာခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ပိတ္ခ်င္းေျမာင္ဘုရား၊ မဟာအံ့ထူးကံသာ ဘုရား၊ တို႔ကို ဖူးေျမာ္ၿပီး ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။

ဒီဇင္ဘာၿခံမွာ စေတာ္ဘယ္ရီေတြ ဆင္းခူးၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စေတာ္ဘယ္ရီ သီးခ်ိန္မဟုတ္လို႔ လက္က်န္အသီးေလးေတြပဲ အေပ်ာ္သေဘာ ခူးခဲ့ရပါတယ္။ မက္မန္းသီးေတြ ခူးၿပီးစားၾကည့္တယ္၊ ခ်ဥ္လိုက္တာ သြားကိုႀကိမ္းေရာ။ ၿပီးေတာ့ ပြဲေကာက္မွာ ေရကစား ၾကတယ္။

ခ်မ္းလာေတာ့မွ ျပန္လာၿပီး ေန႔လည္စာစား၊ ကန္ေတာ္ႀကီးစီ ထြက္လာခဲ့ျပန္တယ္။

ဆက္တိုက္လို သြားေနရလို႔ ေညာင္းေနတာနဲ႔ ရႊံ႕ညြန္ေတာ၊ ငွက္ဥယ်ာဥ္ ေရလည္ကၽြန္းေစတီ ေလာက္ပဲ သြားခဲ့ၿပီး၊ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။

အျပန္မွာေတာ့ ငါးပါးသီလ သတ္သတ္လြတ္ ဘံုေက်ာင္းကို ၀င္ေရာက္ ဖူးေျမာခဲ့ၿပီး ျပင္ဦးလြင္က ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္မရေတာ့လို႔ ဓါတ္ေတာ္ခ်ိဳင္၊ ႏွီးဘုရားတို႔ကို မေရာက္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ ေတာက္ေလွ်ာက္ ျပန္ဆင္းလာၿပီး မီးမပ်က္တဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးမွာ ည နားခဲ့ပါတယ္။ မနက္လင္းေတာ့ နံနက္စာ ပ်ဥ္းမနား ေပါင္းေလာင္း အားကစားကြင္းနားမွာ စားၿပီး ရန္ကုန္ကို အျမန္လမ္းမႀကီး ဆိုတာကေန ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ လမ္းမွာဘာဆိုင္မွ မရွိလို႔ ထမင္းမစားရပါဘူး။ ဘာဆိုင္မွ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ မုသားေျပာရာ ေရာက္မယ္။ အလာတုန္းက ၀င္ခဲ့တဲ့ ၁၀၅ မိုင္ စားေသာက္ ဆိုင္တန္းေတြေတာ့ ရွိတာပါတယ္။ ကာေကြ႔ဖို႔ လမ္းရွာရင္း၊ ရွာရင္းနဲ႔ ရန္ကုန္သာ ေရာက္လာေရာ အေကြ႕လမ္း လံုး၀မေတြ႕ ခဲ့ပါဘူး။

အကယ္၍မ်ား အျမန္လမ္းမႀကီး ဆိုတာကေန ခရီးသြားမယ္ဆိုရင္ ဆီ၊ ေရ၊ ေလ၊ ၀ိုင္၊ အျပင္ ထမင္းထုပ္ အားလံုး ပါေအာင္ ထည့္သြားပါလို႔ လက္တို႔လိုက္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ၀ယ္လာတဲ့ မုန္႔လက္ေဆာင္ေတြ အိမ္မပါပဲ ကၽြန္ေတာ့္လို လမ္းမွာပဲ ကုန္သြားမွာ စိုးလို႔ပါ။

အရင္က က်င္လည္ခဲ့ဘူးတဲ့ ေနရာေတြ ျဖစ္လို႔ ဒီခရီးဟာ အစိမ္းသက္သက္ မဟုတ္ေပမယ့္ မတူညီေတာ့တဲ့ အသြင္နဲ႔ ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ေရာက္ခဲ့ ရာမွာေတာ့ ေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ လြမ္းေမာ ေၾကကြဲစရာေတြလည္း အျပည့္ေပါ့။ ေနာက္အခါအခြင့္ သင့္မွပဲ တစ္ေနရာစီ အေၾကာင္း သိသမွ် အေသးစိတ္ ေရးပါဦးမယ္။