ကမ္းေျခတစ္ေခါက္ အလည္ေရာက္

ပိုက္ဆံျပတ္တာ ၾကာၿပီ။ ဘာမွလည္းမလုပ္ျဖစ္။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ အိပ္လိုက္စားလိုက္ စစ္တုရင္ကစားလိုက္၊ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္လိုက္။ လင္းၾကယ္စင္ ကေတာ့ အားေပးပါတယ္။ ဘာမွညစ္မေနပါနဲ႔ ေလတဲ့ သူပိုက္ဆံျပတ္ တုန္းက သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ေျပာဘူးတယ္တဲ့။ လူေတာ္နဲ႔ေငြ အတူမေနဆိုလားပဲတဲ့။ အင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။ စကားပံုေတြဟာ တစ္ခါတရံ ေသြးထြက္ေအာင္ကို ေျပာင္းျပန္ မွန္တတ္တယ္။ ေထာက္ခံတယ္။

ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ ထိုင္ေနတုန္း လူျပည္မွာဒုကၡမ်ားၿပီး မေပ်ာ္မရႊင္ ျဖစ္ေနတာ သိၾကားမင္းသိသြား ေလသလား အားအားယားယား ျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ခရီးထြက္ဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ ပိုက္ဆံမရွိပဲ ဘယ္လိုခရီးထြက္လည္း မေမးနဲ႔ sponsor ရွိတယ္လို႔ပဲ မွတ္လိုက္ပါ။ ၀ုန္းကနဲ ေခ်ာင္းသာ ေရာက္သြားတယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ကိုယ့္ဘာသာ ကမာၻေက်ာ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ blogger လက္စြမ္းျပဖို႔ အခြင့္ႀကံဳလာတာေပါ့။ ေရႊႏိုင္ငံေရာက္တုန္း ေခ်ာင္းသာ သြားခ်င္တာ အဆင္မေျပခဲ့တဲ့ မခင္ဦးေမ ကိုလည္း ဓါတ္ပံုေတြနဲ႔ အပီအျပင္ အေႏွာက္အယွက္ ေပးမယ္ဆိုတဲ့ အႀကံေတြနဲ႔ေပါ့။ (ဟဲ..ဟဲ.. အစ္မေရ စိတ္မဆိုးေၾကး)။

ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခက sea view ဘန္ဂလိုေလးမ်ား

တိုတုိပဲ ေျပာၾကပါဆို႔။ golden star မွန္လံုကားကို စီးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေခ်ာင္းသာ ေရာက္သြားၿပီးေပါ့။ ေရာက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ မနက္လင္းေနၿပီ။ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးပါဘူး။ sponsor ကို လြန္စြာ ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း ဒီေနရာက ေျပာလိုက္တယ္။ ေဟာ္တယ္ (၁၃) လံုးရွိတယ္ဆိုလား။ lai lai ေဟာ္တယ္ကေတာ့ ဒဂံုဘီယာ က၀င္ေနလို႔ အခန္းလြတ္မရွိႏိုင္ဘူး ဆိုလား။ က်န္တဲ့ ေဟာ္တယ္ေတြမွာ ၾကည့္ရွဳေလ့လာၿပီး ႀကိဳက္ရင္ ေနရာယူပါဆိုလား။ ေျပာေနတာနဲ႔ ကားရပ္လိုက္တဲ့ ေနရာက သီရိေဟာ္တယ္မွာပဲ တည္းျဖစ္လိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဲဒီမွာပဲတည္းၾကတယ္။ စပယ္ယာနဲ႔ ဒရိုင္ဘာေတာ့ percentage ဘယ္ေလာက္ ရသလဲ မသိဘူး။ အထုပ္ေတြ ေနရာခ်၊ အမ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ တစ္ထုပ္ထဲပါ။ ေလတျဖဴးျဖဴး တိုက္ေနတဲ့ ကမ္းေျခကို ဆင္းလာတယ္။

ေနစထြက္စ ေခ်ာင္းသာ နံနက္ခင္း

ေကာင္းကင္နဲ႔ ပင္လယ္

သဲျပင္ေဖြးေဖြး ေသာင္ျပင္ေလး

ကမ္းေျခကို ေမွ်ာ္ေငးၾကည့္လိုက္ေတာ့

အိုး… ကမ္းမျမင္တဲ့ အေျပာၾကယ္လွတဲ့ ပင္လယ္ႀကီး။ လႈိုင္းေတြကမ္းစပ္ကို တ၀ုန္း၀ုန္း ရိုက္ခတ္၊ စိတ္ထဲေတာ့ ခဏတာ ၾကည္လင္လန္းဆန္း သြားတယ္။ အပူခ်ိန္ 46^oC ေရာက္ၿပီး မခံရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပူ၊ မီးစက္သံေတြဆူ ေရမရလို႔ ေရမခ်ိဳးရတဲ့ ၿမိဳ႕ျပႀကီးရဲ့ ဒုကၡေတြၾကားက ခဏတာလြတ္ေျမာက္သြားတယ္။ ေရးလံုး၀မကူးတတ္ေပမယ့္ ေရျမင္ရင္ ဆင္းေဆာ့ခ်င္တာ ငယ္ငယ္ကတည္းကပဲ။ ေရထဲဆင္း ပင္လယ္ေရ ခပ္ေအးေအးကို စိမ္လိုက္ေတာ့ အားပါး….ခုလိုဆိုေတာ့လည္း ဘ၀ႀကီးက တယ္…ၿငိမ္းပါလား။

ပင္လယ္ႀကီးက အက်ယ္ဆံုး လိႈင္းေတြတ၀ုန္း၀ုန္း

ကမ္းေျခမွာ အပန္းေျဖၾကတယ္

ေရကူးမလား ျမင္းစီးမလား

လမ္းေလွ်ာက္မလား ေဘာစီးမလား

ေသာင္ျပင္မွာ စြန္လႊတ္ခ်င္လည္း ရမယ္ေနာ္

ရုတ္တရက္ လိႈင္းလံုးတစ္လံုး လာရိုက္တယ္။ ဘယ္သူမွမရွိပဲ တစ္ေယာက္တည္း စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေဟးကနဲ ေအာ္လိုက္မိတယ္… ထြီ … ငန္လိုက္တာ။ ငန္မွာေပါ့ ပင္လယ္ေရေတြ ပါးစပ္ထဲ ၀င္လာတာကိုး။ ဘယ္သူေတြကမ်ား လက္ေဆာ့ၿပီး ပင္လယ္ေရကို ဆားခတ္ခဲ့တယ္မသိဘူး။ ႏို႔ မဟုတ္ရင္ ကမာၻႀကီးရဲ့ သံုးပံုႏွစ္ပံု ရွိေနတဲ့ ပင္လယ္ေတြ ရွိေနမွေတာ့ ခုလိုေႏြရာသီမွာ လူေတြ ေရဒုကၡႀကံဳရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေတြးရင္း ျပန္တက္လာခဲ့တယ္။

ဆက္ေျပာဦးမယ္…. ခုေတာ့နားၿပီ။ ေခ်ာင္းသာရဲ့ ဆည္းဆာကို ခံစားသြားၾကပါဦး။

ေနေရာင္ ေတာင္စြယ္မွာကြယ္ရင္

တံငါသည္ ပိုက္သိမ္းခ်ိန္

ေရႊေရာင္၀င္း၀င္း တိမ္အဆင္း

ေဆးလိပ္လည္းတို ေနလည္းညိဳၿပီ

ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးတာပါပဲေလ