ညရွဳခင္း

ဟာ... လွလိုက္တာ....။ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ ေနပံုက သူေတာ္စဥ္မ်ား ေပ်ာ္စံရာ မဟာၿမိဳင္ ေတာအလား...။ ေလညွင္းေလးက သြဲ႔သြဲ႔ေလးတိုက္ခတ္....။ ေႏြဦးလိုဂို ေရာ္၀ါရြက္ေျခာက္ ကေလးေတြ တဖဲြဖြဲ ေၾကြက်။ မဟာရန္ကုန္ရဲ့ ေႏြဦးညရွဳခင္းက တယ္သာယာပါလား....။

ရန္ကုန္သူ၊ ရန္ကုန္သားေတြလည္း ကမာၻေျမ စိမ္းလန္းဖို႔အေရး ေတြးဆလာၾကသည္ထင့္။ စြမ္းအင္ေတြ ေျခြတာလိုက္ၾကတာ....။ အင္း... ဒါအေရးႀကီးတယ္။ ကမာၻႀကီး ပူေႏြးလာလို႔တဲ့... ၾသစေၾတးလ်မွာ ေတာမီးေတြ ေလာင္သြားလိုက္တာ သစ္ေတာေတြ ေတာ္ေတာ္ ဆံုးရွဳံးသြားတယ္ ဆိုပဲ။ လူေတြလည္း ေသၾကသတဲ့။ လမ္းေဘး၀ဲယာ လူေတြရုတ္စုရုတ္စု ဘာေတြပါလိမ့္ ....။ အိုး... အကၤ် ီမပါ ကိုယ္ဗလာနဲ႔.... ကာယေမာင္ေတြ မ်ားလား... ေၾသာ္...မဟုတ္ဘူးဟ..။ ညခင္း ေရခ်ိဳးပြဲ က်င္းပေနၾကတာကိုး... ဒါလဲေအာ္လ္တာပဲ။ ေပ်ာ္စရာႀကီး။ အမယ္... ေရေတြပက္ ကစားေနလိုက္ၾကတာ သႀကၤန္က်ေနလား မွတ္ရတယ္။

ေဟာ...ေတးသံသဲ့သဲ့ ၾကားရတယ္။ ေၾသာ္.... ကိုတိုးႀကီးရဲ့ သူခ်င္းပဲ...

'' အေမွာင္ယံ...ႀကီးစိုးတဲ့ည၀ယ္.....တိတ္ဆိတ္တဲ့... ညအေမွာင္ယံ အလယ္......''

သူတို႔ဆိုတာၾကားေတာ့ လြမး္ေတာင္လာတယ္။ ေဟာ.... ဟိုဘက္မွာလဲ တစ္၀ိုင္း.... အမယ္.. ဟစ္ေဟာ့ ေခတ္မွာ ဒီသူခ်င္းေတြ.. ဆိုၾကတုန္းပဲကိုး... ကိုင္ဇာရဲ့ သူခ်င္းေလးပဲ... လူငယ္ေလးေတြ ဂစ္တာေလးနဲ႔ ဆိုေနလိုက္တာ ခပ္ေဆြးေဆြးပဲ...။ ေၾသာ္... ခ်စ္သူနဲ႔ အဆင္မေျပဘူး ထင္ပါရဲ့...

''သူလာလာ.လာ...မလာ.လာ.....ကိုယ္ကေဆာင့္ရမွာ...''တဲ့။

စကၠန္႔ေျခာက္ဆယ္ တစ္မိနစ္....
သူမလာေတာ့...စိတ္ေတြညစ္.....
မိနစ္ေျခာက္ဆယ္....တစ္နာရီ....
သူမလာတာ..ၾကာပါၿပီ....
ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ....တစ္ရက္....
သူမလာေတာ့...စိတ္ေတြပ်က္....
ငါတို႔ဘယ္လို... ခရီးဆက္...

အမယ္... ကေလးတစ္သိုက္ ရြတ္ေနတဲ့ ကဗ်ာကလည္း အဆန္းပါလား။ ဘယ္သူကို ေမွ်ာ္ေနၾကပါလိမ့္...။ နားေထာင္ လို႔ေတာင္ ေကာင္းေသး...။ ေၾသာ္...ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ႀကီးရဲ့ .... ညေတးသံ ေလးေတြကလည္း.. ေက်းလက္ဆန္သား ကလား...။ အင္း....အေမနဲ႔ ရြာေတာင္လြမ္းမိပါရဲ့...။